Integracja sensoryczna
Metoda Integracji Sensorycznej
Metoda Integracji Sensorycznej skierowana jest głównie do dzieci w wieku przedszkolnym oraz wczesnoszkolnym. Jest to rodzaj naukowej zabawy, którą dziecko otrzymuje w trakcie trwania terapii. Zabawa ta umożliwia im wykorzystanie określonych bodźców do organizacji informacji o otaczającym nas świecie, nadaje znaczenie temu, co jest doświadczane, przez selekcję informacji i wybór tego, na czym mamy się skupić. Dzięki temu dziecko celowo działa i celowo reaguje na sytuacje, których doświadcza. Tworzy fundamenty edukacji i zachowań społecznych.
Wnikliwie analizuję problemy pacjenta. W tym celu przeprowadzam ocenę rozwoju procesów integracji sensorycznej, tj. w przypadku dzieci 1-4 przeprowadzam badanie wg procedury KATIS, wspomagam się Kartami Oceny Rozwoju Poznawczego (KORP), a dzieci powyżej 4 r.ż. obserwacja kliniczna, Testy Południowo – Kalifornijskie oraz Standaryzowane Polskie Testy. Na podstawie tego badania dopasowuję plan działania, który jest realizowany przy ścisłej współpracy z rodzicem. Zależy mi na stałym utrzymaniu się efektów terapii.
Jak rozpoznać zaburzenia SI? :
Istnieją pewne objawy nieprawidłowości w funkcjonowaniu dziecka, na które rodzice (opiekunowie) dziecka czy nauczyciele powinni zwrócić uwagę. Pojedynczy objaw nie jest wskazaniem do diagnozy SI. Jednak już kilka, a tym bardziej kilkanaście z nich jest powodem do przeprowadzenia pełnej diagnozy procesów integracji sensorycznej dziecka, które ma:
- opóźnienia i zaburzenia rozwoju mowy
- obciążony wywiad okołoporodowy (ciąże wysokiego ryzyka, wcześniactwo, pobyty na OIOM-ie noworodkowym, powikłania okołoporodowe)
- trudności z czytaniem, pisaniem, liczeniem - trudności z rozpoznawaniem liter, cyfr, mylenie, odwracanie liter, pismo lustrzane, przekręcanie sylab, wyrazów, czytanie od końca wyrazów
- nieprawidłowy chwyt kredki, długopisu, kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem
- trudności z utrzymaniem głowy (podczas dłuższego siedzenia) w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, kładzie się na stoliku
- często kłopoty ze wskazaniem części ciała, myli stronę prawą i lewą
- trudności z samodzielnym żuciem i przełykaniem pokarmów, wybiera dania papkowate, z samodzielnym piciem
- prawie zawsze jakiś siniak czy zadrapanie, gdyż potyka się i przewraca częściej niż rówieśnicy
- wiele czynności samoobsługowych wykonuje z trudem, powoli, niezdarnie; do końca ich nie potrafi opanować. Ma kłopoty z: samodzielnym korzystaniu z WC czy kąpielą w łazience, ubieraniem się, zwłaszcza zapinaniem guzików, sznurowaniem butów
- nadmierną ruchliwość - nie może usiedzieć czy ustać w jednym miejscu
- utrudnioną orientację w otoczeniu - dziecko czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by zapamiętać otoczenie
- zaburzenia napięcia mięśniowego - wzmożone lub obniżone np. szybka męczliwość podczas pisania
- lęk przed upadkiem lub wysokością - wchodząc po schodach lub schodząc częściej niż inne dzieci trzyma się poręczy, niepewnie stawia nogi
- obniżone zainteresowanie aktywnością ruchową, niechęć do karuzeli i huśtawek na placu zabaw, dziecko nie lubi podskakiwać, wykonywać fikołków Okazuje zdenerwowanie przed np. wejściem na wysoką drabinkę
- niewspółmierną reakcję (np. krzyk, płacz) do siły bodźca na nagłe dotknięcie albo lekkie popchnięcie z tyłu
- problemy z siadaniem na krześle lub poprawiając na nim swoją pozycję zdarza się, że spada, ma niezgrabne ruchy - zbyt zamaszyste, dziwaczne albo często chodzi na palcach
- problemy z rzucaniem i łapaniem piłki
- skłonności do szybkiego męczenia się, sprawia wrażenie słabego dziecka
- problemy z uczeniem się nowych aktywności ruchowych (pływanie, jazda na rowerze), podczas gimnastyki lub rytmiki kłopoty z dotrzymaniem kroku rówieśnikom - wielu ćwiczeń nie jest w stanie wykonać
- słabe wyczucie odległości np. często staje zbyt blisko innych ludzi czy przedmiotów, nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany czy inne osoby Dziecku często przytrafiają się nieumyślne sytuacje np. rozlewanie soku, zrzucanie książek z ławki, rozsypywanie cukru
- zaburzoną orientację - podczas gier zespołowych zdarza się, że biegnie w innym kierunku niż jego drużyna, w inną stronę niż piłka, którą ma złapać
- problemy z koncentracją uwagi - trudności w skupieniu uwagi nad zadaniem, z wysłuchaniem polecenia.
- trudności z współpracą z dorosłym lub współdziałania z innymi dziećmi
- problemy emocjonalne - często się obraża, jest uparte, reaguje agresywnie albo w kontaktach z innymi ludźmi dziecko zamyka się w sobie, jest nieśmiałe i wycofywane z kontaktu
- niską samoocenę i nie wierzy we własne siły i możliwości
- nadwrażliwość na bodźce zmysłowe np. gwałtownie reaguje i długo narzeka nawet na drobne urazy, często mruży oczy; zatyka uszy z powodu hałasu czy określonego dźwięku; dziecko zwraca szczególną uwagę na zapachy, które wywołują jego niepokój a czasem zdecydowaną dezaprobatę; unikanie zabaw plasteliną, malowania palcami, unikanie dotykania niektórych faktur i substancji np. kleju, piasku. trudności z tolerancją na czesanie, mycie głowy, podczas mycia zębów miewa odruch wymiotny
- podwrażliwość na bodźce zmysłowe np. dziecko lubi kręcić się intensywnie i bardzo długo na karuzeli; może celowo uderzać się przedmiotami lub wpadać na ścianę, pocierać dłonie czy inne części ciała rzeczami o chropowatej fakturze, może uparcie obwąchiwać wybrane przedmioty, poszukiwać takich wrażeń jak np. wpatrywanie się w światło lampy sufitowej czy latarki; dziecko lubi smakować nietypowe czy niejadalne rzeczy takie jak np. pasta do butów; może też ignorować ból np. w takich sytuacjach jak dotykanie gorących przedmiotów